Gek of geniaal?

Het was even stil. Niet in mijn leven, maar rondom mijn blogs. Ik was aan het leven. Ik was bezig met het starten van nieuwe avonturen. Reizen plannen. Nieuwe mensen ontmoeten. Doorzakken. En een nieuw idee verder vormgeven om uiteindelijk een nieuw label onder Mooiedroom.nl van te maken. Inmiddels is dit jou vast niet ontgaan: de oprichting van MDL!GHT. Eigenlijk was ik gewoonweg té druk bezig om mijn dromen na te jagen en was ik bijna vergeten hoe blij ik altijd word van schrijven… En van wandelen. Buiten de gebaande paden dan, he?

Nog niet zo gek lang geleden werd ik getriggered door één korte opmerking. Ik vraag mij af of deze persoon in kwestie beseft wat hij heeft losgemaakt. Het waren maar een paar simpele woorden, terwijl ik stond te dansen. Lekker gek stond te dansen, volgens hem. Maar ik ben weer wakker.. Thanks anyway.

Wat voor de één gek is, is voor de ander normaal. En andersom. Iedereen ziet de wereld op zijn eigen manier en handelt hier ook naar. Neuro-associatieve conditionering heet dat. Een gek woord. Maar google het maar eens. Er zijn gebeurtenissen uit het verleden waar we een bepaalde emotie aan koppelen en alle emoties uit het verleden die koppelen we nu aan nieuwe gebeurtenissen die daar niets mee te maken hebben. Wij mensen werken nogal vreemd. Om maar even in dezelfde termen te blijven.

Overigens wordt dit automatisch door hersenen gedaan, vanuit een overlevingsmechaisme. Maar daardoor worden we beperkt. Enorm beperkt. Er zit dus niets anders op dan onze hersenen te trainen en zo oude patronen te doorbreken. Dus stond ik daar op dat feestje gek te dansen. Muziek op tandje oorverdovend, leuke mensen om mij heen en tussendoor kon ik een schaterlach niet onderdrukken. Ineens besefte ik mij: wow, wat heb ik dit gemist! Door alle nieuwe dromen was ik veel te veel bezig met later. Met morgen, met volgende week, met volgend jaar. Met hoe ik bij mijn einddoel moest komen. Maar niet met vandaag. Niet met voelen.

Ondanks dat ik bezig was met mooie, nieuwe uitdagingen, zat ik veel te veilig in mijn comfortzone. Van alles regelen, heel hard nadenken en hiermee het gevoel hebben dat ik alle touwtjes in handen heb. En daar zit de crux. Volgens mij ben ik mijn gevoel heel eventjes uit het oog verloren. Of heb ik haar in ieder geval niet de boventoon laten voeren. Mijn hoofd en hart voeren regelmatig een dialoog, maar nu was er eentje wel heel overheersend. Tijd om hem de kop in te drukken.

Mensen zeggen wel eens tegen mij: ‘jij bent altijd zo lekker gek’. Tot op de dag van vandaag weet ik niet of het een compliment is en of ik deze mensen ervoor moet bedanken. Maar ik weet wel dat het waar is. En dat het altijd heerlijk voelt als ik even gek doe, omdat ik even buiten de gebaande paden treed. Ik vind het overigens regelmatig geniaal wat ik dan doe. Helemaal als ik een borreltje op heb. Maar andere mensen bestempelen het overduidelijk als gek.

Ik hou ervan. Van gek doen. Omdat ik ervan overtuigd ben dat het mijn leven kleurt. Het brengt mij op plekken brengt waar ik anders nooit zou komen. En het zorgt voor confetti in mijn hoofd. Maar doordat ik de afgelopen weken zo heerlijk bezig was met serieuze zaken, bemerk ik ineens dat ik het misschien wat te weinig gedaan heb. Dat ik het mis. En dat het er weer hoog tijd voor is.

Kortom, kruip lekker uit jouw comfortzone en doe af en toe lekker gek. Luister wat vaker naar je hart in plaats van je hoofd. En als je mij voorbij ziet komen en daar een oordeel aan koppelt: besef dan wat je doet. Echt. Het is lang zo gek nog niet.

Ik denk overigens dat gek en geniaal heel dichtbij elkaar liggen. Een gek heeft immers een meer originele geest. Soms, heel soms, doe ik normaal. Tot het weer saai wordt, dan word ik weer mezelf J En heel eerlijk… ik denk dat iedereen een beetje gek is. Ik ken geen mens die geen dwaze kant heeft. De één verbergt het alleen wat beter dan de ander.